Hali Pür Melal...

Ruhun bedene ağır gelmeye başladığı anlar vardır hayatta...ayrılsın ve sonra beden dinlenince tekrar dönsün istersin ait olduğu yere, daha doğrusu emanet olarak sığındığı eve... ruhum kötü kiracı bu aralar ve kirada oturduğu evi çok yıpratıyor...evin duvarları yıkılabilir her an...inşallah ev sahibi kızmıyordur kiracıya...çık artık evimden derse aslında kiracı mutlu olabilir...evin suçu yok şüphesiz ama kiracı rahatsız...onun sıkıntısı evi hırpalıyor sadece. Al-i gönüllü bir dostum derki "bana bu gönlü neden verdin, görmez misin başa çıkamıyorum"... özetliyor aslında ruhumun sıkıntısını... ev sahibi seni seviyorum hem de çok, saygı duyuyorum, iman ediyorum ve korkuyorum belki de. ruhuma güç evime huzur ver...