Kişisel gelişim eğitimlerinin işe yaradığı
adamlardan olmak isterdim. Birisi bana gerçekten istersem ve her sabah
kalktığımda istediğim şeyi başarmak için çalışmaya başlarsam istediğim şeyi
başarabileceğimi söylesin ve ben de buna inanayım. O kadar iyi niyetli olayım
ki kendimin farkında olmadığıma ikna olup aslında kendim olmayan bir benin
varlığına ve üstelik aslında onun ben olduğuma inanıp bir şeyler başarmak için
harekete geçeyim. Kendini tanımak için coğrafya dersine ayırdığı kadar vakit
ayırmamış adamların naifliğinden istiyorum. Kendini kedin kadar tanımazsan
kendini her şey zannedebilirsin ve işte o özgürlüktür. Kendini tanımanın ne işe
yaradığını ancak fuzuli emek harcayıp istediğin şey elde edemediğinde aslında
zaten o istediğin şeyi asla elde edemeyeceğini anladığında harcadığın emeğe
yanarken anlıyorsun. Kendini tanımanın aslında pek bir işe yaramaması da bu
yüzden zaten. Kendini tanıdığını zannedip kendini tanımadığını ancak ilk
zannettiğin kendinin başarabileceğini düşündüğün hayali başaramadığında fark
eden adamın dramı. İnsanın kendini tanıyıp tanımadığını anlaması için tanıdığı
kendinin istediği bir şeyi, ki herkesin istediği en az bir şey vardır,
başarmaya çalışması gerekiyor. Ve başaramadığında ya gerçekten istemediğini
fark ediyor ya da kapasitesinin bunu başarmaya asla yetmeyeceğini. Neticede
aslında kendini kedisi kadar tanımadığını anlıyor. Yani kendini tanımanın tek
yöntemi başarısızlık. Gerçekleştirilen hayaller kapasitenizin altında mıdır
sorusu sebebiyle başarı kendinizi tanımanıza yardım etmez.
"Hey dostum sen öldüğünde seninle
birlikte hangi hayaller ölecek?" insanı mısınız yoksa "ben ölsem
ancak kahvede çaylar soğur" insanı mı? Her ikisi de fazla kendini beğenmiş
sayılır sanki. Ölünce kahvedeki çaylar neden soğusun ya da senin kurduğun
hayalin dünyada sadece senin tarafından kurulduğunu düşünmenin sebebi ne?
Ölünce neye inanıyorsan inan aslında bu dünyadan gitmiş oluyorsun. İster bir
firavun faresi olarak geri geleceğine inan ister bu dünyada attığın her adımın
hesabını yaratıcıya vereceğine inan fark etmez. Artık bu dünyada olmayacaksın.
Çok önemli bir adam da olsan önemsiz biri de sen yoksun artık. Kaldığın sürenin
senin hakettiğin gibi olması bu yüzden önemli. Kendini tanıman bu yüzden
kıymetli. Ve elbette başarısızlık bu yüzden hayati. Başarısızlık seni sana
anlatan hayatındaki en önemli olay. Sana seninle ilgili cevaplar veren gizemli
bir ayna. Hayatının direksiyonunu sola kırdığında hayatının sola mı sağa mı
gideceğini anlamanı sağlayan bir kaza. Başarısız olun. Başarılı olanlar
özellikle hiç başarısız olmadan başarılı olanlar aslında büyük başarısızlardır
ve bunu anlayamayacak kadar salaklardır.
Twitter'a tekrar bekliyoruz seni
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilSizi okumak ayqumu yükseltiyor
YanıtlaSil